How to Become an Agreeable Person

For once, I wrote something in Dutch. I was sitting under slate skies on the shore of Lake IJsselmeer and this came out. Since few of my readers can read Dutch, I will present an (alas insufficient) translation. For those ghostly readers more familiar with that language, they can scroll down.

This is the advice I can give to those who are small and good-natured and want to pursue the best qualities in themself…

Greet no one on the streets. Take off your hat for no one. Resolutely slap the crying child when circumstances dictate to do so. Pick up the phone only if you have a desire for talking. Never answer letters on time. Ignore the dog that casts sad looks from underneath the table. Blow your nose in your hand and wipe it on a child’s comely golden locks. Play with wildest temperament your electric guitar in the darkest nights. And pick a bouquet of flowers for your loved-one from the tombstones of the graveyard.

Be endlessly generous in mocking the foolish, the witless and insensitive. Pardon not a single breach, it isn’t free you know. Wipe your arse with beggars’ letters. Do not refrain from larceny and murder. Stamp on wooden floors, talk too loud with people standing close by. Belch and stink, alike a dog. Decomb your hair, decay your teeth, grow your fingernails yellow and monsterly. And serenade your loved-one with a crooked trombone.

Stare the women at their tits, don't apologize for nature. Never settle for second best. Don’t laugh apologetically for other people’s faults. Mock all  spend-thrifts, public lovers, cripples. No mercy, no ‘understanding’. Leave no sin unavenged, turn no cheeks. Live by the principle ‘he started it’. Decline the tepid glass, wipe from the table the stale old bread. Don’t lift your feet when mother wants to vacuum at that place. Play someone else if need be; fake yourself, be salonfähig, sycophantic… completely false. And kiss your loved-one with garlic in your mouth.

Put a dead bird in your neighbours milk can. Freeze the people with a haunting grin. Spit a priest before his feet. Urinate from your garret window when the moon is full and bright. See the world as a storm of storms. Become high & low reviled, dastardly, heinous. Never discuss Religion, Ethics, Love, Being or Knowing. Don’t explain yourself to people who understand nothing. Calculate the number of the beast and deduct it from your taxes. Poison the city’s water supply. And tell your loved-one you love her, despite it all.

Place visitors in your second-best seat on a Monday. Wear outrageous pantaloons of green seal pup fur on Tuesday. On Wednesdays, wear a big red moustache and a golden beard. On Thursdays, run 500 miles. Visit close-by asteroids on Friday, and wonder about the men who live there. Water your flower on a Saturday. And on Sunday, fool yourself in thinking someone loves you.

These are some of the sacrifices you will have to make to become, in the end, a valued and accepted human being.

Hoe een Aangenaam Mens te Worden

Deze raad geef ik u als u klein en lief bent en het beste in uzelf na wilt streven…

Groet geen mens op straat. Neem uw hoed voor niemand af. Sla zonder te lachen het kind dat huilt. Doe voor niemand een stap opzij. Staar naar ieder om te doden. Neem alleen de telefoon op als u zelf wilt praten. Beantwoord nooit een brief op tijd. Negeer de hond die treurig kijkt van onder tafel. Snuit uw neus in uw hand en klop een meisje op haar gouden lokken. Speel onbeheerst en dronken elektrische gitaar om twee uur ’s nachts. En pluk bloemen voor uw geliefde van de zerken op het kerkhof.

Wees oneindig gul in bespotting van domme mensen. Vergeef geen enkele misstap, ze komen met een prijs. Veeg uw reet af met bedelbrieven. Wijk niet terug voor brandstichting en moord. Stamp op houten vloeren, praat te hard met mensen vlak naast u. Boer en stink, gelijk een hond. Ontkam uw haren, bederf uw tanden, laat uw nagels geel en monsterachtig groeien. En breng uw geliefde een serenade op een valse schuiftrompet.

Staar de vrouwen naar hun tieten. Lach niet verontschuldigend om andermans fouten. Bespot geliefden, koopzieken, kreupelen. Laat geen zonde ongewroken, keer geen wangen. Geen genade, geen ‘begrip’. Leef bij het beginsel ‘hij begon’. Neem geen genoegen met een tweede plaats. Sla het lauwe glas af, veeg het muffe brood van tafel. Til uw voeten niet op als uw moeder daar wilt stofzuigen. Speel een ander, indien nodig; fake jezelf, wees salonfähig, gluiperig, kameleonesque en vals. En kus uw geliefde met een mond vol knoflook.

Stop een vogellijkje in uw buurman’s melkbus. Bevries de mensen met een gruwelijke grijns. Spuug een priester voor zijn voeten. Urineer bij volle maan uit uw zolderraam. Beschouw de wereld als een storm van stormen. Wees wijd & zijd verguisd, geniepig, verschrikkelijk. Bespreek nooit Religie, Ethiek, Liefde, Zijn of Weten. Leg uzelf niet uit aan mensen die niets snappen. Vergiftig de watervoorraad van de stad. Bereken het getal van het beest en trek dat af van uw belasting. En zeg uw geliefde dat u van haar houdt, ondanks alles.

Zet het bezoek op Maandag in uw één-na-beste zetel. Draag belachelijke pantalons van groen zeehondenbond op Dinsdag. Draag op Woensdag een grote rode snor met gouden baard. Ren op Donderdagen vijftig mijlen. Bezoek naburige asteroïden op de Vrijdag en verbaas u over de mensen die er wonen. Bewater uw bloem op Zaterdag. En op Zondag, breng uzelf dan in de waan dat er iemand van u houdt.

Dit zijn enkele van de opofferingen die u zich zal moeten getroosten om op den duur een gewaardeerd en geaccepteerd mens te worden.

Nuclei XI

As I entered my favourite hangout The Norwegian Blue, my eyes fell on my old friend Mannox sitting in the corner under a potted palm. His hair looked undomesticated and he wore a dirty faded black t-shirt with “Big Deal” written on it. He hung over a table like a dead slug.

The poor bastard looked even wearier and beat down than normal. ‘So… !’ I shouted, ‘and how are we feeling today… did life tear you a new one again, boyo skip me ol' matey?’ Cheerfulness is an exquisite type of cruelty.

Mannox looked up and gave me one of his blowtorch stares. ‘I went out yesterday,’ he said, ‘with people… two women.’ ‘Bad company?’ I asked. ‘Worse! They were simply sublime! Wonderful, lovely people… well adjusted, hip, fun-seeking, enjoying every second of their life, laughing all the way ho ho ho! Oh gawd!’

I nodded and looked around for a waitress.

Interludium